Opis
Książka Piotra Majewskiego w szerokim zakresie dotyczy zagadnienia kluczowego dla polskiej sztuki po 1945 roku – rozumienia i granic pojęcia nowoczesności. W planie węższym zaś autor poddaje refleksji rozmaite aspekty malarstwa materii, jednego z ciekawszych zjawisk artystycznych okresu polskiej odwilży. Porządkuje materiał, ustalając topograficzno-chronologiczno-genologiczne ramy zjawiska oraz jego typologię. Znalazła się tutaj charakterystyka alfabetu środków ekspresji stosowanych przez artystów związanych z Grupą Krakowską II (Jadwiga Maziarska, Jonasz Stern), Grupą Nowohucką (Janusz Tarabuła, Witold Urbanowicz), Grupą Zamek (Włodzimierz Borowski), a także wielu innych, działających poza wspomnianymi środowiskami: od kapisty Piotra Potworowskiego po twórców konstrukcji przestrzennych – Antoniego Starczewskiego i Krystyna Zielińskiego. Autor podejmuje również próbę wskazania kierunków kontynuacji opisywanej tendencji. Wszystko to sprawia, że praca stanowi niezwykle cenny wkład do istniejącej wiedzy: ustala rodzaj metodologicznego kodu, który z pewnością okaże się przydatny w dalszych badaniach nad polską sztuką XX wieku.
rak pracia objawy, bebilon ha 3, camilla lek, podkłady poporodowe bella mamma, melatonina lek am 1 mg, omnifix e, tabletki oczyszczające organizm z pasożytów, domowe sposoby na skręcenie kostki, simglic, sex bez gumki, benzokaina żel, syrop na oskrzela bez recepty, wit b12 metylowana
yyyyy
